Parastou Forouhar

Is an Iranian installation artist who lives and works out of Frankfurt, Germany. Forouhar’s art reflects her criticism of the Iranian government and often plays with the ideas of identity. Her artwork expresses a critical response towards the politics in Iran and Islamic Fundamentalism. The loss of her parents, Dariush and Parvaneh Forouhar fuels Forouhar’s work and challenges viewers to take a stand on war crimes against innocent citizens. Forouhar’s work has been exhibited around the world including Iran, Germany, Russia, Turkey, England, The United States, and more… Read More Here.

پرستو فروهر

 پرستو فروهر، فرزند پروانه و داریوش فروهر، زاده ۱۳۴۱ در تهران است و از سال ۱۳۷۰ در آلمان زندگی می‌کند.

او هنرمند تجسمی، استاد دانشکده هنر در دانشگاه ماینز، فعال حقوق بشر و نویسنده است. پرستو در سال ۱۳۶۹ کارشناسی خود را در رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران دریافت کرد و در سال ۱۳۷۳ تحصیلات عالیه خود را در رشته هنر در مدرسه عالی هنر در شهر اوفن باخ آلمان به پایان رساند.

پرستو فروهر با استفاده از قالب‌های هنری گوناگون مانند طراحی، عکاسی و چیدمان به ارائه آثاری می‌پردازد که  هنر مفهومی و هنر سیاسی خوانده می‌شوند. آثار او در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی پرشماری در شهرهای گوناگون جهان به نمایش درآمده است و جزئی از کلکسیون‌های معتبر جهان از جمله بریتیش موزیوم، موزه هنرهای معاصر کوینزلند در استرالیا، موزه بلودر در وین، موزه هنرهای معاصر در فرانکفورت و کلکسیون هنری پارلمان آلمان هستند.

پرستو فروهر در طی دو دهه‌ی گذشته پیگیر دادخواهی قتل‌های سیاسی دگراندیشان در ایران، که پدر و مادرش از جمله قربانیان آن هستند، بوده است. در همین راستا او کتاب «سرزمینی که پدر و مادرم در آن به قتل رسیدند- ابراز عشق به ایران» را در سال ۱۳۹۰ به زبان آلمانی نوشته است، که روایت پیگیری‌های او در پرونده‌ی قتل‌های سیاسی آذر ۷۷  است. در سال ۱۳۹۲ کتاب «بخوان به نام ایران» را نوشت که روایت او از زندگی سیاسی پدر و مادرش از دهه‌ی۴۰ تا قتل آن دو است. او همچنین در گردآوری کتاب «شاید یک روز» برگزیده‌ی سروده‌های پروانه فروهر، همکاری کرده است، که در سال ۱۳۷۹ در ایران منتشر شد. پرستو در راه‌اندازی تارنمای «فروهرها» نیز سهم اساسی داشته است که حاوی آرشیو بزرگی از سندهای زندگی سیاسی داریوش و پروانه فروهر و سازمان‌های سیاسی که آن‌ها عضویت آن را داشته‌اند، می‌باشد.

او در سال ۱۳۹۲ در برپایی نمایشگاه «امید نام من است» در مرکز فرهنگی آنه فرانک در شهر فرانکفورت با گروهی از تبعیدی‌های ایرانی همکاری کرد. هدف نمایشگاه بازنمایی سرکوب دهه‌ی شصت در ایران از طریق یادگارهای به جا مانده از دوران زندان و گریز مخالفان سیاسی در آن دوره بود.

پرستو در سال ۱۳۹۶ در پی شکایت وزارت اطلاعات از او در دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به جرم